پرونده: دگرباش ترکیه زنده است (شماره دوازدهم، خرداد و تیر 93)
جشن پراید و ترکیه
الهام
کتاب شبکه منطقهای علیه دگرجنسگراستیزی (regional network against homophobia) کتابی است، که به مناسبت ششمین گردهماییای که علیه دگرجنسگراستیزی توسط سازمان کائوس گِله برگزار شده، منتشر شده است. در این کتاب به ترتیب در مورد وضعیت اقلیتهای جنسی در ترکیه، ارمنستان، گرجستان، کرواسی، یونان، ایران، اسرائیل و صربستان صحبت شده است. مترجم به مناسبت پرونده دگرباش ترکیه زنده است، تصمیم به ترجمهای آزاد از قسمتهای مربوط به بخش ترکیه نموده است.
چرا سازمان کائوس گِله در ترکیه جلسات بینالمللی را در زمینه دگرباشان جنسی، سازماندهی میکند؟
کائوس گِله میزبان جلساتی در رابطه با فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، هنری و حوزه آکادمیک از اوایل دهه 90 تا به حال علیه تبعیض است تا حقوق بشر اقلیتهای جنسی به طور فزایندهای بهتر شود. برگزاری جشن پراید، اولین بار در سپتامبر 1994 رخ داد. به مناسبت آغاز به کار کائوس گِله که همزمان با انتشار اولین دوره از مجله کائوس گِله بود. این انجمن در سال 2005 گسترش پیدا کرد و تبدیل به اولین سازمان اقلیتهای جنسی کشور ترکیه شد. از آن زمان سازمان به فعالیتهایش در راستای حقوق بشر اقلیتهای جنسی ادامه داد.
هدف این سازمان باز کردن راه برای بحث و گفتگو علیه تبعیض علیه اقلیتهای جنسی است. با کمک جلسههایی که برگذار میکند باعث دیده شدن این افراد میشود. این باعث اتحاد میشود تا انجمنهای کوچک اقلیت جنسی منفرد در شهرهای کوچک بتوانند با هم متحد شوند و خودشان را گسترش دهند. این سازمان در جهت توانا ساختن انجمنهای کوچک اقلیتهای جنسی برای فعالیت با سازمانهای زیادی از جمله سازمانهای فمینیستی تا سازمانهای حقوق بشری از سازمانهای دانشآموزی تا سازمانهای برخورد علیه همجنسگراستیزی همکاری و فعالیت دارد. با تشکر از شبکه ایجاد شده توسط مبارزات علیه تبعیض و اشتراکگذاری نتایج این جلسات و ملاقاتها، این مسئله به سرعت به شهرهای دیگر هم سرایت کرد. در سال 2011، شصت و پنج سازمان در نوزده شهر، میزبانِ ملاقات و تجمع بودند و بالای صد نفر به عنوان سخنران مهمان شرکت کرده بودند.
چرا از1 مه تا 18 مه در ترکیه به برگزاری راهپیمایی و جشن اقلیتهای جنسی مربوط است؟
کائوس گِله، این ادعا را دارد که اگر تقاضای آزادی یک چیز مشترک است، پس مبارزه برای بدست آوردن آن هم باید مشترک باشد. این یک پل است بین 1 مه و18 مه. 1 مه یک تاریخ و مرحله بسیار مهم برای مبارزان اقلیتهای جنسی ترکیه است. در این روز برای اولین بار سازمان اقلیتهای جنسی ترکیه با مردم در جشن مه که به مناسبت روز کارگر در سال 2001 در شهر آنکارا برگزار شد درآمیختند و به این حقیقت اشاره کردند که مبارزه کارگران و مبارزه اقلیتهای جنسی باید مشترک باشد.بنابراین این تجمع به عنوان بخشی از مبارزات برای کسب آزادی گسترش پیدا کرد. توسط این پل ایجاد شده کائوس گِله درصدد است تا اتحادی بین مبارزه علیه تبعیض و مبارزه علیه تجاوز و یورش به اقلیتهای جنسی را که اقلیتهای جنسی با آن مواجه هستند ایجاد کند و حوزه فعالیتش را گسترش دهد.
چرا اتحاد منطقهای بین اقلیتهای جنسی لازم است؟
در سال 2011 یکی از آرزوهای کائوس گِله به حقیقت پیوست. نمایندگان اقلیتهای جنسی از سه کشور همسایه: بالکان، خاورمیانه و قفقاز در آنکار در کنار یکدیگر جمع شدند. اگرچه در زمینه حقوق بشر اقلیتهای جنسی بهبودیهای زیادی رخ داده، دگرجنسگراستیزی و تراجنسیتیستیزی یکی از مشکلات جهانی باقی مانده است. در این سه ناحیه چیزی که دست به دست به دگرجنسگراستیزی و تراجنسیتی ستیزی کمک میکند؛ ناسیونالیسم (ملیت گرایی)، تبعیض جنسی و جنگگرایی و وجود مذهب در قانون است.
هدف از این شبکه به اشتراک گزاری، ارتباطات و تجربیات، مبارزات اقلیتهای جنسی در این سه ناحیه است. این یک حقیقت تلخ است که ایجاد شبکه بین این سه ناحیه نام برده شده به راحتی صورت نگرفت. چیزی که قبل از هرچیز مهم بود برای اینکه این ناحیهها بتوانند با هم به اتحاد برسند کنار گذاشتن مسائل، مشکلات و تنفر موجودی بود که باعث شده بود بین این ناحیهها دیواری کشیده شود و مانع اتحاد آنها شده بود. امیدوار هستیم که دگرباشان جنسی در سرتاسر دنیا بتوانند با هم متحد شوند، زیرا با اتحاد اقلیتهای جنسی میتوان کارهای بسیار بزرگی انجام داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر