آرشیو شماره‌های مجله

آرشیو شماره‌های مجله
لطفا برای دریافت شماره‌های مجله روی عکس کلیک کنید

۱۳۹۲ دی ۱۸, چهارشنبه

فرزندان ما (بخش دوم)

پرسش و پاسخی برای والدینِ جوانان و بزرگ‌سالانِ گی، لزبین، بای‌سکسوئل و ترنس سکسوئال
کتاب اقلیت (شماره پنجم، اردیبهشت و خرداد92)


جزوه‌‌ی فرزندانِ ما، حاصل دست‌رنج وارتان پاکباز است که ترجمه‌ی آن را برعهده داشته است. در شماره‌ پیشین قسمت اول آن منتشر شد و در این شماره قسمت دوم و آخر آن را می‌خوانید.
گروه سردبیری

چرا فرزندم گی است؟
«شبی که دخترم به من گفت هم‌جنس‌گرا است، ساعت‌ها اینترنت را زیر و رو کردم. باید می‌فهمیدم، چه اشتباهی کرده‌ام که او چنین شده، ولی در میانه‌ی تحقیق و گریه و اندوه بسیار، دریافتم، که من هیچ اشتباهی نکرده‌ام. این، تنها بخشی از هویت اوست.
مادر یک دخترِ هم‌جنس‌گرا

راه‌های بسیاری برای پاسخ دادن به این پرسش وجود دارد:
شما «مقصّر» نیستید.
هیچ یک از کارهایی که شما یا دیگری کرده‌اید، فرزندتان را LGBT نکرده. افراد LGBT از همه جور خانواده‌ای می‌آیند، از خانواده‌های خیلی مذهبی تا خانواده‌های خداناباور، محافظه‌کار و مترقی، خانواده‌هایی از تمامی قومیت‌ها و تمام سطوح اقتصادی. برخی مادران سلطه‌گر داشته‌اند برخی پدران سلطه‌گر. برخی LGBT ها تک فرزندند، برخی کوچک‌ترین، بزرگ‌ترین و یا فرزند میانی خانواده‌. برخی از خانواده‌هایی می‌آیند که اقوام و بستگان هم‌جنس‌گرا دارند، برخی نه. برخی از خانواده‌هایی با یک سرپرست، دو سرپرست، یا ناپدری یا نامادری می‌آیند. آن‌ها از جوامع گوناگونِ کوچک و بزرگ می‌آیند. هیچ تحقیق معتبر و نموداری وجود ندارد که نشان داده باشد، عوامل تربیتی در گرایش جنسی یا هویت جنسی کودک دخیل بوده.

از ژن‌های من است.
برخی والدین کنج‌کاوند که آیا دلیلی ژنتیک یا بیولوژیک برای گرایش جنسی یا هویت جنسی وجود دارد. تحقیقات موجود به موارد مختلفی اشاره می‌کنند، از ژن‌ها، تا مرتبه‌ی تولّد، تا هورمون‌ها در دوران بارداری ولی هیچ یک از این‌ها قطعی نیست.

گرایش جنسی و هویت جنسی قابل تغییر نیست.
جامعه‌ی پزشکی و روان‌پزشکیِ در سراسر جهان، توافق دارند که تلاش برای تغییر گرایش جنسی یا هویت جنسی فرد بی‌اثر است و می‌تواند شدیداً مخرب باشد و در بسیاری موارد منجر به رفتارهای خود ویران‌گر مانند خودکشی می‌شود.

چه‌گونه پاسخ دهم؟
وقتی پسرم به من گفت گی است، آشفته و سردرگم بودم، ولی ترس و نگرانی‌ای که بر صورتش دیدم مانع این شد که شدت نگرانی‌ام را بروز دهم. به او گفتم که دوستش دارم و دراین  موضوع کنارِ هم خواهیم بود. با گذر هفته‌ها، دریافتم اندوه و نگرانی‌ام هر بار با گفتن این جمله کم‌رنگ‌تر می‌شود، « هرچه بشود یا باشد، دوستت دارم.»
مادر یک پسرِ هم‌جنس‌گرا

به یاد داشته باشید، مهم نیست این موضوع برای‌تان چه قدر سخت (یا حتی چه‌قدر آسان) است، احتمالاً گفتن به شما چه مستقیم چه غیر مستقیم، برای فرزندتان فوق‌العاده سخت بوده. آن‌ها در وحشت از دست دادن عشق و محبت‌تان هستند. نگران واکنش و پاسخ‌تان هستند. حتی ممکن است نگران از دست دادن خانه و خانواده‌شان باشند. متاسفانه در بسیاری موارد، همه‌ی این‌ها برای افراد LGBT در سراسر جهان اتفاق افتاده و هنوز اتفاق می‌افتد. پاسخ شما به فرزندتان اثر بسیار عظیمی بر سلامتش و پیش‌رفتِ رابطه‌تان با او خواهد گذاشت. به یاد داشته باشید که هرچند نمی‌توانید پاسخ اولیه خود را تغییر دهید، اما می‌توانید پاسخ‌تان در مسیر پیش‌رفت را تعیین کنید.

همان‌طور که پیش از این ذکر شد، کتلین رایان از پروژه‌ی پذیرش در خانواده‌ها، پی‌گیری و بررسی خانواده‌های در حال عبور از پرسه‌ی آشکارسازی را سرپرستی می‌کند. نتیجه‌ی نهایی به دست آمده از این پژوهش نقشِ بسیار نیرومندِ والدین در سلامتِ فرزندانِ LGBT  را برجسته می‌کند: پاسخ‌های مثبت و لبریز از پشتیبانی و حمایت مایه‌ی سلامت بیش‌تر فرزندان است. پاسخ‌ها و واکنش‌های مشخصی، خطر مشکلاتِ جسمی و روانی را کاهش می‌دهد. از این جمله می‌توان به این‌ها اشاره کرد، حرف زدن با فرزندتان بر سر هویت LGBT او، بیان و ابراز عشقِ بی‌قید و شرطتان به او، حمایت و پشتیبانی از هویت LGBT فرزندتان حتی اگر با آن کاملاً راحت نیستید، پیوند زدن فرزندتان با یک چهره‌ی شاخص و الهام‌بخشِ LGBT و حمایت از بروز جنسی فرزندتان.
پاسخ‌های منفی می‌تواند منجر به آسیب‌های دیرپا و گاه دائمی شود. برای عموم مردم واضح است که کتک زدن، ناسزاگویی یا بیرون انداختن فرزند از خانه، بر سلامت جسمی و روانی او اثر منفی خواهد داشت. ولی برخی رفتارها هست، که والدین ممکن است، ابتدا فکر کنند مفید است ولی در حقیقت، اثرات مخربی بر فرزند دارد. این رفتارها می‌تواند شامل این‌ها باشد، قطع تماسِ فرزندان با دوستان، گردهم‌آیی‌ها و رویدادها یا منابع LGBT، گفتن این به آن‌ها که خدا اگر LGBT باشند آن‌ها را مجازات می‌کند، وادار کردن فرزند به پنهان کردن هویتِ LGBT و صحبت نکردن درباره‌ی آن، یا وادار کردن او به داشتن رفتاری به اصطلاح زنانه‌تر یا مردانه‌تر. پژوهش دکتر رایان با استفاده از آزمایش و استدلال اثبات می‌کند این رفتار‌ها می‌تواند منجر به افزایش خطرِ افسردگی شدید و مصرف داروهای غیر مجاز شود که تنها چند مورد از نتایج منفیِ جدی در بهداشت جسمی و روانی هستند.

مهم‌ترین پاسخی که می‌تونید به آشکار سازی فرزندتان بدهید، این است که، عشق نامشروطتان را نشان دهید، با آن‌ها حرف بزنید و به حرف‌هایی که برای گفتن دارند، گوش کنید. سعی کنید وحشت، نگرانی، خشم، یا هر احساس ناشی از ضعف و اندوه که دارید را به دور از چشم فرزندتان بروز دهید. به یاد داشته باشید که هرگز برای پاسخی لبریز از عشق و حمایت دیر نیست. برخی والدین زود به مرحله‌ی حمایت و درک و شناخت می‌رسند ولی برخی به زمان نیاز دارند. مهم این است که برای رسیدن به شناخت و درک تلاش کنید.

از مقطعی که هستم چه‌گونه به پیش بروم؟
«فوق‌العاده مهم است که در این باره صحبت کنید، که بدانید تنها نیستید، که بدانید افراد بسیاری هستند که همه‌ی این‌ها را تجربه کرده و به شیوه‌ای مثبت با آن برخورد می‌کنند. ثمر این آگاهی ساختن رابطه‌ای سالم با فرزندتان خواهد بود. والدین، می‌خواهند که پدر و مادر خوبی باشند و هیچ پدر و مادری نمی‌خواهد فرزندش را از دست بدهد.
مادر یک دختر هم‌جنس‌گرا

وقتی فرزندتان برای اولین بار آشکارسازی می‌کند، ممکن است فکر کنید، دیگر قادر به فکر کردن به چیزِ دیگری نیستید. هویت LGBT او افکارتان را تا شدیداً آشفته می‌کند. ولی با گذشت زمان، به چیزهای دیگری فکر خواهید کرد، ادامه خواهید داد و به پیش خواهید رفت. شما با خواندنِ این جزوه گام اول در برخورد با این خبر را برداشته‌اید. کارهای دیگری برای کمک کردن به این موضوع و احساسات‌تان می‌توانید انجام دهید:
تحقیق کنید. حجم عظیمی از اطلاعات در باره‌ی آشکار سازی، جامعه‌ی LGBT، والدینِ جوانان و بزرگ‌سالانِ LGBT و هر چیز دیگری که بخواهید بدانید، وجود دارد. وقت بگذارید و تحقیق کنید. منابع بسیاری در فضای مجازی وجود دارد که می‌توانند به پرسش‌های‌تان پاسخ دهند، برای یافتن پاسخ‌هایتان جست و جو کنید و اطلاعات معتبر و علمی بیابید.
با کسانی که شرایط و تجاربِ مشابه را پشت سر گذاشته‌اند صحبت کنید، کسانی که ممکن است تمام آن‌چه تجربه می‌کنید را پشتِ سر گذاشته باشند و آماده هستند با شما بر سر آن‌ها حرف بزنند و نگرانی‌ها و پرسش‌هایتان را بشنوند. اگر هنوز صحبت حضوری یا تلفنی برایتان راحت نیست، از شیوه‌های تماس مجازی استفاده کنید. افراد بسیاری هستند که مشتاق یاری رساندن به شما و فرزندتان هستند. 
سایر کتب و مقالات PFLAG  را بخوانید. از مجموعه این جزوات جزوه‌ی دیگری به نام «خودت باش» به فارسی در سه شماره‌ی پیشین مجله منتشر شده است، خواندن آن به برخی پرسش‌های شما پاسخ خواهد داد.

بعد چه می‌شود؟
«هر بار که حقیقتِ وجودی‌مان را بیان می‌کنیم، جهانی خلق می‌کنیم که در آن، این تفکر که LGBT بودن یا داشتن فرزند یا عزیزی LGBT شرم‌آور است، سلطه‌ی و فراگیریِ کمتری دارد.»
پدر یک دختر هم‌جنس‌گرا

معمولاً والدین می‌گویند، بنا به تجربه‌شان، مهم‌ترین نکته‌ای که باید به خاطر سپرد، عشق نامشروطی است که نسبت به فرزندتان دارید. برخی می‌گویند، که روندِ واکنش و پاسخ دادن به گرایش جنسی یا هویت جنسی فرزندشان، آن‌ها را به فرزند و خانواده نزدیک‌تر کرده است. با گذر زمان، از این رازگشایی و تجلّی چنان آسوده و راضی می‌شوید، که به مقطعی می‌رسید، که سرفراز و رسا در برابر خانواده، دوستان، همسایه‌ها و سرانجام حتی غریبه‌ها می‌ایستید و LGBT بودن فرزندتان را با افتخار اعلام می‌کنید. افراد بسیاری ، وقتی برای اولین بار، از گرایش جنسی یا هویت جنسی فرزندشان آگاه می‌شوند، حتی نمی‌توانند رسیدن به این مقطع را تصور کنند، ولی همان‌گونه که بسیاری از والدین می‌توانند به شما بگویند، سرانجام همه به مقطعی رسیده‌اند، که این غیرممکن، ممکن شده است. با خودتان و فرزندتان شکیبا باشید و به خاطر داشته باشید، همیشه دستی برای یاری رساندن به شما هست.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر