آرشیو شماره‌های مجله

آرشیو شماره‌های مجله
لطفا برای دریافت شماره‌های مجله روی عکس کلیک کنید

۱۳۹۲ مرداد ۱۲, شنبه

کوهستان بروکبک

فرهنگسرای اقلیت (شماره سوم، دی و بهمن91)



بخواب تا رویاهای شیرینت به حقیقت بپیوندد. فقط یک شب دیگر در آغوش من آرام بگیر. یک چیزی در ذهنم میگوید که این عشق، تنها عشق زندگی من خواهد بود و میدانم این عشق هرگز پیر نخواهد شد.
کوهستان بروکبک، در درجه اول، فیلمی درباره ی همجنسگرایی نیست. این فیلم درباره عشق است و به جرات میتوان گفت یکی از نمونه های درخشان و مثال زدنی. از دید یک بیننده ی دگرجنسگرا این فیلم حکایتی غیر متعارف از عشق یک انسان به انسان است. گفتم درباره ی همجنسگرایی نیست، چون فیلم اول عشق را به بیننده نشان میدهد و سپس بیننده متوجه میشود که این عشق بین دو انسان از یک جنس اتفاق افتاده است. عنصر همجنس بودن و همچنین فضایی که این عشق همجنسگرایانه در آن اتفاق می‌افتد این فیلم را از بقیه داستان های عاشقانه‌ی کلیشه‌ای متمایز میکند. کوهستان و المان های ژانر وسترن فیلم، علاوه بر تمایز، زیبایی فیلم را هم چندین برابر میکند.
دو جوان برای کار راهی کوهستان می‌شوند. تا از یک گله‌ی بزرگ گوسفند مراقبت کنند. هر کدام دور از هم در جایی، وظیفه‌ای بر عهده دارند و تنها هنگام غذا خوردن در کنار یکدیگر هستند. جک توییست جوانی پر انرژی و اِنیس دل مار جوانی کم حرف. روزهای سرد می‌گذرد تا یک اتفاق باعث می‌شود حسی که اِنیس سال‌ها آن را سرکوب کرده بیدار شود. سر اِنیس زخمی میشود و جک که سعی در مراقبت از زخم وی را دارد با واکنش منفی اِنیس رو به رو میشود. پدر اِنیس در دوران کودکی به او و برادرش جنازه‌ی دو مرد همجنسگرا را که به طور وحشیانه ای کشته شدند، نشان میدهد تا از همان کودکی هموفوبیا را در دل کودکان بپروراند. ولی کوهستان بروکبک حس همجنسگرایانه اِنیس را که از زمان کودکی آن را سرکوب کرده بود، بیدار میکند. یک شب که هوا سرد است اِنیس که بیرون چادر در سرما خوابیده، به اصرار جک به داخل چادر می آید و این شب آغازی است برای یک عشق. عشقی که هیچگاه پیر نمیشود.
آنگ لی در این فیلم وسترن یا شاید نئو وسترن، عشقی را به تصویر میکشد که تا بحال در فیلم‌های وسترن دیده نشده. عشقی که وجه مردانگی وسترن که یکی از ویژگی های این ژانر است، از آن میگیرد. کارگردان فیلم با شجاعت تمام یک عشق همجنسگرایانه را به ژانر وسترن میبرد و یک داستان کوتاه 30 صفحه ای را تبدیل به یک فیلم 130 دقیقه‌ای میکند.
شجاعتی که جایزه ی اسکار بهترین کارگردانی را برای وی به همراه داشت و 2 اسکار دیگر برای فیلمنامه نویس و آهنگساز فیلم و کلی جایزه ی معتبر سینمایی دیگر که سال 2005 را به کوهستان بروکبک اختصاص داد.
بازی درخشان جیک جیلنهال و هیث لجر فقید که اجرای آن به راستی مشکل بود، بسیار هنرمندانه از آب درآمده. از کنار موسیقی پراحساس گوستاووسانتائولالا هم به راحتی نمیتوان گذشت. موسیقی در هماهنگی کامل با ریتم فیلم، سادگی عشق دو مرد همجنسگرا یا شاید دوجنسگرا ( به قطعیت نمیتوان گفت) و پیچیدگی روابط خانودگی آن ها و شکست در ارتباط با جنس مخالف را، به بیننده منتقل میکند و همین طور فضای وسترن فیلم را هم در خود دارد. ترانه زیبای فیلم هم که به شایستگی جوایز زیادی رو از آن خودش کرد، بسیار شنیدنی است.
نیما سروش



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر