پرونده ویژه: اقلیت توالتی (شماره پنجم، اردیبهشت و خرداد92)
از میان 95 شماره برداشت شده در بیش از 120 کابین توالت از 7 پارک بزرگ تهران (ملت، ساعی، طالقانی، لاله، دانشجو، پارک شهر و رازی)، به آمارهایی رسیدیم که ما را در گردآوری این پرونده کمک به سزایی کرد که آن‌ها در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهیم.
میزان پاسخگویی
گراف1 نشان‌دهنده‌ی میزان پاسخگویی توالت‌نویس‌ها به شماره‌هایی است که در توالت‌ها یادداشت کرده اند. حدود 35 درصد از شماره‌ها عملا غیرقابل استفاده بودند که حدس ما به دلیل مصادف بودن آمارگیری با ماه محرم بود. چرا که تعدادی از توالت‌نویس‌ها بعد از گفتن «من توبه کرده‌ام» گوشی را قطع می‌کردند. هرچند تعدادی از شماره‌ها هم مشخص بود که از عمد اشتباه نوشته شده بودند.
میزان پاسخگویی
گراف 2 مربوط می‌شود به استفاده توالت‌نویس‌ها از اینترنت، درصد نامعلوم مربوط می‌شود به شماره‌هایی که خاموش یا اشتباه بودند. بیشتر از 50 درصد این تعداد اصلا از اینترنت برای برقراری ارتباط با همجنس خود استفاده نکرده بودند.
نقش جنسی
گراف دیگری که می‌شد از این داده‌ها استخراج کرد، فراوانی نقش جنسی افراد است. بر خلاف تصور سنتی گروهی که فکر می‌کنند اکثر افرادی که شماره‌های خود را روی دیوار مینویسند، دگرجنسگرایانی هستند که برای ارضای خود در قالب یک همجنسگرای اکتیو (فاعل) فرو می‌روند، ورس‌ها و پسیوهای بسیاری به نیز تمایل به برقراری رابطه داشتند یا حداقل آمار نشان می‌دهد که از اکتیو‌ها کمتر نیستند.
درصد افراد نامعلوم نیز همان طور که در گراف قبلی توضیح داده شده بود مربوط به افرادی است که پاسخ ندادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر