پرونده ویژه: اقلیت توالتی (شماره پنجم، اردیبهشت و خرداد92)
از زمانی که انسان‌ها متوجه نیازشان به داشتن یک رابطه عاشقانه شدند، فهمیدند که یافتن یک یار مناسب کار ساده ای نیست.
در گذشته اکثرا خانواده‌ها از طریق مراسمی همچون خواستگاری اقدام به برگزیدن شریک زندگی برای فرزندانشان می نمودند. به مرور با توجه به افزایش امکان تماس دخترها با پسرها و شکل گرفتن دوستی‌های غیر رسمی، جوانان خودشان اقدام به برگزیدن شریک زندگیشان نمودند، که اغلب با مخالفت خانواده‌ها روبرو می شد، چرا که پدر و مادرها اعتقاد داشتند دختری که حاضر به دوستی با پسرشان شده محجوب نیست و مناسب برای ازدواج و تشکیل خانواده نمی‌باشد. اما جوانان تسلیم نشده و هر روز با روشهای جدیدی که ابداع می‌نمودند اقدام به پیدا کردن دوست‌های جدید می‌کردند. در ابتدا ممکن بود که جوانان اقدام به انتخاب دوست از بین کسانی کنند که در همسایگی‌شان وجود داشتند. پسرها که از عکس العمل دخترها و یا اجتماع میترسیدند خیلی با احتیاط برای شروع یک رابطه جدید اقدام می‌کردند. اما به مرور و همراه با کسب تجربه جسورتر شده و دامنه فعالیتشان را گسترش دادند، طوری که به تدریج تبادل شماره تلفن از طریق نوشتن آن روی تکه‌های کاغذ و یا در و دیوار تبدیل به یک کار شایع شد. همچنین جوانانی که ماشین داشتند در خیابان‌های شهر به گردش به دنبال دوست‌های احتمالی پرداختند و دخترها هم که اول میترسیدند به مرور شجاعت سوار شدن در این ماشین‌های سرگردان را پیدا کردند. با افزایش این قبیل آشنایی‌ها، دوستی‌هایی که یک زمانی با هدف پیدا کردن شریک زندگی شکل می‌گرفتند تبدیل به آشنایی‌هایی شدند صرفا با هدف برقراری رابطه جنسی، تفریح و هیجان. با ورود اینترنت به خانه‌ها و راه افتادن چت رومها و سایتهای دوست یابی، عرصه جدیدی برای جولان جوانان، افراد میانسال و مسن مجرد و یا حتی متاهل به وجود آمد.
برای درک تفاوت آشنایی‌های اینترنتی با آشنایی‌هایی که به شیوه‌های سنتی شکل میگیرند باید با سه دسته از خدماتی که فقط از طریق اینترنت برای کاربرها وجود دارند توجه کنیم: دسترسی ، ارتباطات ، جفت کردن . دسترسی به معنی فراهم کردن فرصت به وجود آمدن آشنایی‌هایی هست که از راههای سنتی تقریبا ناممکن بودند، مثل وقتی که دو نفر در دو کشور متفاوت زندگی می کنند. منظور از ارتباطات استفاده از تجهیزات یا امکاناتی است که افراد می‌توانند از آنها برای شناخت بیشتر هم قبل از ملاقات حضوری استفاده کنند، مانند تبادل عکس یا تصویر. جفت کردن یعنی استفاده کردن از فرمول‌های ریاضی توسط وبسایت‌ها برای معرفی کسانی به هم که با توجه به خواسته‌ها و تمایلاتشان ممکن است به احتمال زیاد تمایل به آشنایی با هم داشته باشند.
اما در این میان چیزی که برای ما مهم است شرایط دشواریست که همجنسگراها برای دوست یابی با آن روبرو هستند. همجنسگراها در ابتدا هراس زیادی نسبت به اقدام به برقراری رابطه دارند چرا که ممکن است با عکس العمل‌های منفی شدیدی از سوی طرف مقابل روبرو شوند. اما دیر یا زود اولین رابطه آنها از طریق یک آشنایی سنتی و یا اینترنتی شکل می گیرد. نتایج این اولین رابطه، کیفیت آن و تجربه‌هایی که به دست می‌آید مسیر و هدف فرد را برای شروع رابطه‌های بعدی مشخص می‌کند. به عنوان مثال هنگامی که اولین رابطه از طریق یک آشنایی سنتی با یک نفر در پارک بوده و تجربه خوشایند عاطفی در پی داشته، تمایل ناخودآگاهی در فرد برای شروع رابطه‌های بعدی از طریق سنتی شکل می‌گیرد. از طرف دیگر هنگامی که با کسی از طریق اینترنت آشنا می‌شویم، ابتدا به وسیله عکس و یا دوربین یکدیگر را می‌بینیم، درباره خصوصیاتمان با هم تبادل اطلاعات می‌کنیم و به هم علاقه مند می‌شویم، اما بعد از چند مدت هنگامی که برای اولین بار یکدیگر را از نزدیک ملاقات می‌کنیم تمام آن تصوراتی که در ذهنمان ساخته بودیم فرو میریزد و آرزوهایمان برباد میرود، ممکن است نسبت به آشنایی‌های اینترنتی نگاه منفی پیدا کنیم. نکته مهم این است که چه آشنایی‌های ما از طریق سنتی شکل بگیرند چه از طریق اینترنت، آن چیزی که برای سلامت روانی ما اهمیت دارد عکس العمل ما در برابر تجارب مثبت و منفی است که به دست می‌آوریم. به عنوان مثال اگر یک تجربه منفی عاطفی باعث شود که فرد تمایل ذاتی‌اش نسبت به برقراری رابطه عاطفی را سرکوب کند و در عوض شروع به برقراری رابطه‌های صرفا جنسی نماید، به تدریج دچار احساس پوچی و از خود بیگانگی می‌شود که ممکن است نهایتا منجر به افسردگی شود. بنابراین چیزی که باید به آن توجه کنیم شناخت بهتر خود و اهدافمان در زندگی است و سپس بهره بردن منطقی از تمامی راههای ممکن، چه سنتی چه اینترنتی، برای رسیدن به آن اهداف. هرگز چند تجربه مثبت نباید باعث شود که به اشتباه فکر کنیم یک روش نسبت به روش دیگر ارجحیت دارد و برعکس. مهم یادگیری مهارت استفاده درست از ظرفیت‌های روشهای مختلف دوست‌یابی و انعطاف‌پذیری در بکار گیری آموخته‌هایمان است. به عنوان مثال باید بدانیم که استفاده از اینترنت محاسنی دارد از جمله اینکه می‌توانیم با افرادی آشنا شویم که در نقاط مختلف شهر، کشور و یا حتی دنیا ساکن هستند، می‌توانیم از طریق خواندن پروفایل طرف مقابل خیلی سریع و بدون اتلاف وقت به تمایلات و خواسته‌های او پی ببریم و یا با توجه به ترسهایی که ممکن است ما همجنسگراها در شروع یک آشنایی داشته باشیم، آشنایی های اینترنتی استرس کمتر و امنیت بیشتری برای ما به همراه دارند، اما باید همچنین آگاه باشیم که ملاقات حضوری و از نزدیک هم اهمیت زیادی در ارزیابی و شکل‌دهی نوع رابطه دارد. بنابراین نباید اهمیتی بیشتر از آنچه سزاور است برای آشنایی‌های اینترنتی قائل باشیم. به عبارتی دیگر باید نسبت به مزایا و معایب روشهای مختلف دوست‌یابی آشنا شویم و آگاهانه از آنها استفاده کنیم.
هوداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر