دفتر مقالات (شماره دهم، اسفند 92)
به بهانهی موزیک ویدیوی جدید گوگوش در حمایت از اقلیتهای جنسی
اخیراً انتشار موزیک ویدیوی جدیدی از گوگوش در حمایت از دگرباشان جنسی با جنجالهای زیادی همراه بوده است. این قطعه که بهشت نام دارد، مورد استقبال گسترده جامعه دگرباشان جنسی ایرانی قرار گرفته است. فائقه آتشین که اصولاً به واسطهی بسیاری آهنگهای با مسمایش همانند دو پنجره (دیوار) در میان اقیتهای جنسی خواننده محبوبی است، با انتشار این موزیک ویدیو محبوبیت خود را در بین این گروه صد چندان نموده است. البته این آهنگ نیز مانند دیگر آثار این چنینی باعث هجوم اوباش به صفحات شخصی گوگوش و تحقیر و توهینهای زیادی از سوی افراد هموفوب نسبت به وی گردیده است.
ساختار رمزی این موزیک ویدیو بسیارهوشمندانه طراحی گردیده است. در حدود 4 دقیقه تنها نماهای مختلفی از یک دختر جوان را در حالات مختلف میبینیم: در حال خندیدن، درحال رقصیدن، در مترو و در موقعیت های مختلف روزمره. در تمام این موقعیتها پارتنر این دختر دیده نمیشود بلکه قصهی او از زاویهی دوربین روایت می شود. جالب اینکه در همین کلیپ بسیار کوتاه مسایل بسیار مهمی از زندگی اقلیتهای جنسی مطرح میگردد. مانند هموفوبیا (صحنه قرار گرفتن زوج همجنسگرا در معرض آزار چند نفر در مترو) یا صحنهای که شخصیت اصلی، پارتنر خود را به پدرش معرفی میکند و واکنش طردآمیز پدر که گواهی بر عدم حمایت ساختار سنتی خانواده از دگرباشی است. همچنین کارگردان جوان این کلیپ؛ نوید اخوان، با اشارات تصویری ظریف و هوشمندانهاش در لابلای این کلیپ، ثابت میکند که با دنیای اقلیتها بیگانه نیست، مثلاً نمایش دو زوج دگرجنسگرا که در سالن کنسرت آشکارا عشق خود را به یکدیگر بروز میدهند؛ اشاره به هتروسکسیسم غالب دارد.
تنها در پایان کلیپ است که مخاطب لانگ شاتی از دو دختر را در کنار یکدیگر میبیند که در پایان دست یکدیگر را میفشارند و جملهی «Freedom to love for all» را نقش بسته بر صحنه پایانی میبینیم. چهرهی همدردانه و مادرانهی گوگوش در تمام طول این کلیپ همانند آینهای رنجهای زندگی قهرمانان قصه را انعکاس میدهد.
شعر بسیار قوی «روزبه بمانی» درکنار صدای حزنآلود گوگوش و گذار سریع از صحنههای شاد به غمگین بیانگر تضاد عمیقی است که اقلیتها در زندگی فردی و اجتماعیشان کمابیش آن را تجربه میکنند.
البته پیش از این نیز شاهد ارایه آثاری از هنرمندان ایرانی در حمایت از دگرباشان جنسی بودهایم. پیشتر خوانندگانی چون شاهین نجفی و شهره، حمایتهای مشابهی را نشان دادهاند. چنین نمونههایی در ادبیات نیز فراوانند. برخی از مشهورترین ترانههای سید مهدی موسوی و جریان غزل پست مدرن به دگرباشی اختصاص یافته است. اما به نظر میرسد وجه تمایز این اثر نسبت به آثار قبلی، محبوبیت و شهرت گستردهی گوگوش، پخش مداوم این کلیپ در شبکههای ماهوارهای به همراه شعر و کلیپی است که اختصاصاً به این منظور ساخته شده است. امیدواریم ساخت و انتشار چنین آثار ارزشمندی در راه کمک به رشد فرهنگ و آگاهی عمومی، تداوم داشته باشد.
صدرا اعتمادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر