دفتر ترجمه (شماره دهم، اسفند 92)
مت اتكينسون، مددكار اجتماعي 2008
اين راهنما چگونه ميتواند به كمك شما بيايد؟
تجاوز نوعي از اعمال خشونت بار است كه لحظه اي به وقوع ميپيوندد كه شخصي به مدد ارعاب فيزيكي يا زور يا با سوءاستفاده از عدم توانايي يا مجاز نبودن آن فرد به رابطه جنسي كنترل او را بدست ميگيرد. اگرچه اين صحيح است كه زنان و مردان توامان قربانيان تجاوز هستند اما بيشترين موارد تجاوز در رابطه با قربانيان زن است. تجاوز جنسي (و تلاش براي تجاوز) سريعترين رشد را در ميان انواع جرايم در ايالات متحده آمريكا دارد اما علي رغم اين حجم از قربانيان، رسانه ها، محصلين و سياستمداران توجه زيادي به مساله نميكنند. به دليل آنكه اكثر تعديها عموما «گزارش نشده» باقي ميماند آمار دقيقي از تعداد موارد در دست نيست اما بررسي ها و پيشبينيهاي آماري چيزي در حدود 78 نفر در هر ساعت يا 500.000 نفر را ساليانه برآورد ميكند.
هرچند توجه عمومي نسبت به مسالهاي بدين اهميت، آنقدرها بالا نيست اما مطالعات بسياري درباره تجاوز، قربانيان، متجاوزين و كمكهاي هدفمند و موثر به قربانيان صورت گرفته است. نتيجه اين حجم فعاليتهاي علمي مرتبط، افزايش آگاهي عمومي، به چالش كشيده شدن پيش فرضهاي غلط درباره مساله و كمكرساني بهتر و موثرتر به قربانيان است.
همانطور كه احتمالا بدانيد، بيشترين منابع كمك به قربانيان از مراكز بحران، ايستگاههاي پليس و برنامههاي پيشرفته مشاورهاي بدست آمده است. به هر جهت، تجاوز فقط زن را مورد آزار قرار نميدهد بلكه خانواده، فرزندان و نزديكان ديگر را نيز تحت تاثير قرار خواهد داد. درست به همين دليل، افراد مرتبط با قربانيان تجاوز را «بازماندگان ثانويه» مي خوانند، آنان كه اگرچه مورد حمله مستقيم واقع نشده اند اما آزار ديده اند. بازماندگان ثانويه هم نيازمند كمك هستند و نقش ما بعنوان كمك ياران قربانيان كمك بي دريغ و آني به همه گروه هاي آسيب پذير است.من يك تراپيست كلينيكي هستم و با خانواده هاي بسياري كه متاثر از فاجعه تجاوز بوده اند كار كرده ام.
نقش مردان
در مراحل ريكاوري زنان، مردان ميتوانند نقش بسيار بزرگ و سازندهاي ايفا كنند. بسته به اينكه ما چطور نقشمان را بعنوان كمك ياران ايفا ميكنيم مي شود تجربه ي تلخ را بهتر يا بدتر كرد. مي توانيم با عملكردي بد او را كاملا تخريب كنيم يا در نقش «منجي» در مراحل بازيابي او به كمكش بشتابيم چرا كه نيمي از زنان مورد تجاوز واقع شده براي دريافت كمك و حمايت به «مردان» رجوع ميكنند پس در واقع چه در تجربه هاي كوتاه مدت و چه در بلند مدت مردان نقشي كليدي بازي ميكنند. اگرچه پدران قلبا ميخواهند به دخترشان كمك كنند اما غالبا از نوع كمك و چگونگي آن بياطلاعند. ممكن است ما حتي بر زن بشوريم كه رفتار تو باعث آن مساله شد و شايد حتي بخواهيم از متجاوز انتقام بگيريم اما هرچقدر كه نيتها خير باشد رفتار و كمك صحيح آسان نيست و اين راهنما دقيقا كمكي براي كساني است كه دخترشان، همسرشان و يا فرد نزديكشان مورد تجاوز قرار گرفته است و مجموعه اي از «بايدها و نبايدها» است. در طي مسير، شما نيز ياد ميگيريد چطور بر احساسات آني خود غلبه كنيد و مدديار بهتري باشيد.
نقش زنان
مادران با بازگشت به دوران دختر بودنشان و به كارگيري مجدد ابزارهاي محكم زنانه شان كمك بزرگي در طي اين مسيرند. يك مادر دقيقا كسي است كه مي تواند نشان دهد زنان قدرتمند چگونه از تجربه تجاوز جنسي با «صادق بودن درباره درد و ناراحتي ناشي از آن» و «مقاومت در برابر تسليم شدن و ورود به دور باطل خودتخريبي» بيرون آمده اند.در جريان مشاوره هاي من، دختران جوان بي شماري را ديده ام كه قدرت يا ضعف حسي مادرانشان را بزرگترين عامل تاثيرگذار در فائق آمدن يا تسليم شدن در برابر اين تجربه دانسته اند؛ اما نكته مهم اينجاست كه اگر دختري، مورد تجاوز واقع شدنشن را براي مدت طولاني از مادر خود پنهان كند به معناي عدم اعتماد يا علاقه به مادر نيست چرا كه در موارد تجاوز آنها كه بازگو شده اند به مراتب كمتر از آنهايي است كه پنهان شده اند.
مادري كه حساس، حامي و مشتاق به گفتگو و شنيدن است به طور حتم اثرگذارتر از مادري است كه از سخن گفتن طرفه مي رود، دخترش را باعث شرمساري مي داند و قرباني را محكوم نيز مي كند.
پيش فرضهاي مرتبط با تجاوز كه خانواده ميتواند بر آنها فائق آيد
اگرچه المانها و سوء برداشتهاي مشتركي درباره متجاوزين، قربانيان و خود عمل تجاوز وجود دارد اما كليات و مطلق هاي مشخصي راجع به قربانيان و متجاوزين و عمل تجاوز وجود خارجي ندارد.
اول از همه نمي توان بيش از اين براين تاكيد كرد تجاوز، كسي را به زور مجبور به سكس كردن نيست. درحالت كلي اصلا مساله، جنسي نيست... شايد عجيب به نظر بيايد ولي بايد اين را حتما با صداي بلند بشنويد. بله! در اكثر مواقع جسم زن به گونه اي مورد آزار قرار ميگيرد كه آنرا «جنسي» خطاب ميكنيم اما در واقع طي تحقيقات متعددي كه از متجاوزين صورت پذيرفته، آنها اذعان كردهاند كه مساله، مساله تحريك جنسي، ارضا جنسي و مثلا حشري شدن نبوده... در واقع هدف، كسب قدرت بوده است تا كسب سكس! بعبارتي ديگر سكس، تنها، روشي براي به دست گرفتن قدرت و كنترل است نه يك هدف.
اگر كسي دهانه تفنگش را بر روي گلوي ديگري بگذارد معمولا پول ميخواهد. او اين كار را براي ارضاي نيازش به قرار دادن تفنگش در روي گردن كسي انجام نميدهد. «تفنگ» در مساله تجاوز همان «سكس» است بنابراين سلاح متجاوز، سكس است. در واقعيت تعداد بسيار معدودي از تجاوزها با اسلحه صورت ميگيرد ولي در اكثر موارد قربانيان دچار زخم و آسيب هاي فيزيكي جدي ميشوند و اغلب براي دريافت كمك پزشكي تلاشي نميكنند. اين يك خطر جدي است.
وقتي طي اين عمل خشونت بار هر دو طرف به بخشهايي از بدنشان آسيب ميرسانند باور به افسانه هايي مثل «دوست داشته»، «خودش خواسته»و جملاتي از اين دست بي نهايت غيرمعقول به نظر ميرسد. در حاليكه بسياري از متجاوزين دوست-پسر و يا شوهرها هستند كه براي كسب كنترل و قدرت دست به تجاوز ميزنند استفاده از جملاتي مثل «شايد حال كرده باشه» واقعا دردناك است.
بسياراني معتقدند ميشود با رعايت مجموعه اي از رفتارهاي پيشگيرانه مثل جلوگيري از مستي، آرايش و ظاهر عادي و... از تجاوز جلوگيري كرد اين گروه استدلال ميكنند كه قرباني براي خودش و عمل اتفاق افتاده هيچ مسئوليتي نميپذيرد... حتي 20 درصد! اين استدلالات دومين نوع از پيش فرضهاي غلط است كه غالبا مددكاران را مجبور به پرسيدن سوالهايي از قبيل:
«بله، ولي ...؟»
«بله، اما اگر او ...؟»
«بله، ولي وقتي كه او...؟»
وقتي از لحاظ ظاهري زخمي در قرباني ديده نميشود، زمينه خوبي براي طرح اينچنين استدلالها فراهم مي شود. «خوب اون پسر كه ظاهرا اصلا خشن نبود مگه نه؟! منظورم اينه كه هيچ زخمي روش ديده نميشه اصن... پس اگه دختره يه مقاومتي ميكرد چه مي دونم با سوييچ ماشينش مي زد تو صورت پسره مي تونست فرار كنه» و حتي در بعضي موارد در بين اعضاي خانواده ديده شده كه والدين مطرح ميكنند «اگر باهوش تر، سريع تر يا جدي تر بود اينطور نميشد» نمونه اين رفتارها حتي باقيمانده اعتماد بنفس و غرور شخصيتي دختر را نابود ميكند.
تحقيقات نشان داده اند كه دختران در هنگاميكه مورد تجاوز قرار ميگيرند، اگر خودشان دست به مقابله به مثل بزنند در 20 تا 35 درصد موارد، وضعيت بحراني تر، خطرناكتر و خشن تر ميشود. به عبارت ديگر تصميم به مقابله به مثل، سلامت قرباني را بيش از پيش تحت تاثير قرار ميدهد.
تجاوز، در هر ساعت، هر روز، هر لحظه، در هر مكان، با هر رنج سني از قرباني و متجاوز و در هر جاي جهان صورت ميپذيرد. قرباني در لحظه تجاوز به طور غريضي 3 مرحله را پشت سر مي گذرد:
1. مقابله: خانواده ها معمولا اين مرحله را بهترين مرحله براي دفع خطر احتمالي ميدانند. حتي دادگاهها هم اين اشتباه را تكرار ميكنند با يك طرح ساده: اگر او به مقابله بر نخواسته باشد نميتواند ادعا كند كه مورد تجاوز قرار گرفته است! و خانواده ميگويد: چرا تو مقاومت نكردي؟
2. رهايي: ناشي از غريضه «راه فرار يافتن» كه در اكثر موارد منجر به جراحت جدي و بيشتر شدن خشم حمله كننده ميشود.
3. بيحركتي: و اين مرسوم ترين غريضه انتخاب شده توسط قربانيان است چه مرد و چه زن. احساس قرباني به بالاترين درجه خود ميرسد و خشم شديد به ناچار گاهي در نهايت با پوشاندن صورت توسط دستها و ساكت شدن پايان ميپذيرد و چرخهي باطل روند دادگاهها كه در مورد 1 به آنها اشاره شده دوباره تكرار ميشود.
در حقيقت، هيچ كدام از غريضه هاي بالا اشتباه نيستند اما قرباني در اكثر موارد با رجوع به گذشته دائما از خود ميپرسد كه اگر آن كار را ميكردم بهتر بود... يا مثلا چرا مقاومت نكردم؛ و بدين ترتيب درد و رنج روحي قرباني شدت ميگيرد. در اين شرايط بايد به او متذكر شويم كه عميقا اشتباه ميكند و نبايد خودش را به هيچ وجه سرزنش كند. بايد به او يادآور شويم كه مجموعه ي تصميماتي كه در آن لحظه انجام داده به هرحال زندگي او را نجات داده اند و از او حمايت كرد.
نيازهاي فورياش
نخستين لحظات پس از تجاوز گيج كننده، احساسي و همراه با تنش است هم براي قرباني هم براي شما. او نه تنها مورد خشونت قرار گرفته، تهديد شده و احساس تهي بودن ميكند بلكه از در ميان گذاشتن داستانش با نزديكترين كسان پروا دارد چرا كه فكر ميكند حتي نزديكترين افراد خانواده هم حامي او نخواهند بود. يكي از پيچيده ترين زمانها براي شما، دادن انگيزه كافي به دختر (زن) براي صحبت كردن با شماست. او احتمالا با مجموعه اي از پرسشها روبروست:
1. آيا به كمك هاي پزشكي نياز دارم؟
2. آيا بايد به خانواده بگويم؟
3. آيا بايد اين را به پليس گزارش كنم؟
4. مي تواند دوباره اتفاق بيفتد؟
5. آيا حامله خواهم شد؟
6. اگر بيماري مثل اچ آي وي بگيرم چه مي شود؟
7. آيا ديگران مرا طرد ميكنند؟
8. بقيه زندگي ام نابود ميشود؟
9. آيا زندگي ام هيچگاه عادي خواهد شد؟
آنچه كه واضح است، اين است كه او نمي تواند ناگهاني و به يكباره بر همه مشكلات و دغدغه هايش فائق آيد. براي درمان روحي كامل تجاوز، شايد سالها زمان لازم باشد و متاسفانه در اين مواقع پليس، دادگاهها و قضات شايد به اندازه كافي حساس نباشند. بعنوان مثال، اگر دختر، مورد را به بيمارستاني گزارش دهد براي تكميل پرونده بايد آثار فيزيكي مرتبط با واقعه جمعآوري شود و اين پروسه خودش درد و رنج قرباني را زيادتر ميكند چه در مواردي حتي قبل از آنكه دختر حمام كند، لباسهايش را عوض كند، چايي بنوشد سيگاري بكشد و مويش را شانه كند بايد راهي مراحل معمولا بي نتيجه پزشكي شود.
البته آزمايش پزشكي مزايايي هم دارد:
1. شواهد ميتواند براي محكوم كردن حمله كننده مورد استفاده قرار گيرد
2. آثار ضرب و جرح به سرعت قابل شناسايي و درمان فوري است
3. با قرصها و روشهاي پيشگيري، از بارداري جلوگيري كرد
4. آنتي بيوتيكهاي مختلفي براي از بين بردن بسياري از بيماريهاي مقاربتي در دسترس خواهد بود
5. از لحاظ روانشناختي، او را دوباره به حالت عادي كنترلي بر رفتار و زندگي اش برميگرداند
او را تشويق به گرفتن كمكهاي پزشكي كنيد اما يادتان باشد اين هم به تصميم اوست. به او يادآوري كنيد كه در تمام مراحل در صورتي كه بخواهد با او همراه و همپا هستيد اما آن هنگاميكه پرستاران مشغول مداواي اويند در كنارش نميمانيد، بيرون منتظر او خواهيد بود درست، بيرون در. يك وكيل از مراكز بحران مرتبط با تجاوز ( احتمالا چنين مراكزي در ايران وجود ندارد... مي شود از مددكاران اجتماعي در حالت كلي يا وكلا استفاده كرد: مترجم) مي تواند هماهنگ شود تا او را ببيند، در كنارش بنشيند، به حرفهايش گوش دهد و او را آرام كند. حتي اگر قرباني نخواهد تست پزشكي بدهد يا شواهد مربوطه پس از استحمام يا تاخير پاك شده باشد بسيار مهم است كه او در اسرع وقت با يك پزشك (حتما «زن») ديدار كند و ديدار كنيد چرا كه او حتما 2 نكتهي بسيار مهم را براي شما واضح خواهد كرد:
• نخست آنكه متوجه باشد كه در اين ميانه، حمله كننده مقصر است نه زن (دختر) و اينكه بايد تمام مسئوليت را بحساب مقصر بگذاريد كه مرد متجاوز است
• شما آرام و مهربان هستيد و مي خواهيد كه حمايت كننده باشيد و او را درك كنيد. او اين مسير را بدون حمايت بي وقفه خانواده اي قدرتمند و متحد، قادر به طي كردن نخواهد بود.
برگردان ن. آفتاب
منبع در دفتر مجله موجود است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر