فرهنگسرای اقلیت: باشگاه نویسندگان (شماره هشتم، آبان و آذر 92)
نخواستنی
من،
اینجا،
پشتِ این میزِ شلوغ؛
فکر می‌کنم
به آنهایی که نیستند.
آنجا
یک نفر کودکش را به خواب می‌برد.
فکرش داغ است؛
از کسی که دلش را ربوده است
وای به روزی که
سر به پای کودکش بگذارد
و اشک بریزد
از بی‌تفاوتی‌های من
از کنار کشیدن‌هایم
از بدخُلقی‌های بی‌بهانه‌اش
فاطیما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر